Polecane produkty

NOTICE

First batch of kits sold out. Next 30 kits will be added to shop about 20-25th May.

Shipping due Coronovirus pandemic.
To the USA, Australia and the UK - an economic package, you can already send priority to most European countries. If in doubt, you can ask for shipping. Remember that money can be returned until shipment.
There may be delays in the delivery of the model - there is always contact with us.
Due to the great interest may be problems with the availability of the model, the next 20 pieces will be thrown in mid-May and then the next. There will be plenty of models - we will do them where there is demand, it may be delayed in time, but they will be.

Prace nad samolotem I-22 Iryda rozpoczęto w 1976 roku. Z założenia miał on być następcą szkolnego samolotu  TS-11 Iskra. W 1980 zatwierdzono projekt, a w 1982 roku w Mielcu rozpoczęto budowę prototypów. Pilot doświadczalny inż. Ludwik Natkaniec wykonał pierwszy lot na samolocie I-22 Iryda w dniu 3 marca 1985 roku. Pierwsza katastrofa samolotu miała miejsce 30 stycznia 1987 roku podczas prób flatterowych. 22 grudnia oblatano wersje Iryda M93K z silnikami K-15 (wcześniej latały z silnikami SO-3). W 1997 powstała wersja M96 z przebudowanym skrzydłem (dodano klapy Fowlera) oraz podwyższonym pionowym statecznikiem. 24 października 1992 roku podpisano porozumienie o przekazaniu pierwszych tego typu samolotów dla wojska. Na linii produkcyjnej znalazło się łącznie 19 szt. Samolotu Iryda. Niestety nie wszystkie trafiły do szkolenia lotniczego. Część z nich nigdy nie wzbiła się w powietrze. Zakupem samolotu I-22 Iryda zainteresowane były Indie ale do podpisania umowy nigdy nie doszło. Finalnie program I-22 Iryda został skasowany a samoloty wycofane z eksploatacji.

Baby było używane jako samolot rozpoznawczy i bombowiec, operujący z lotniskowców i krążowników, a także trawlerów morskich. Wiele „Baby” podłączono do przybrzeżnych stacji lotniczych RNAS w Anglii i Szkocji oraz stacji RNAS w Egipcie, Grecji i we Włoszech.
Główną rolą Baby było przechwytywanie nalotów niemieckich Zeppelin jak najdalej od Wielkiej Brytanii, a także śledzenie niemieckich ruchów morskich.
Baby służyły w marynarce wojennej Stanów Zjednoczonych, Francji, Chile, Grecji i Norwegii. W Norwegii zbudowano dodatkowe Baby jako zamienniki, z których niektóre mają służbę do 1930 r. Dwa z 10 samolotów pływających Sopwith Baby, które zostały zakupione przez Royal Norwegian Navy Air Service, zostały przywiezione na Svalbard latem 1928 r., Aby wziąć udział w poszukiwaniu zaginionego Norweskiego badacza polarnego Roalda Amundsena, ale nie zostały wykorzystane.

Curtiss F6C Hawk był międzywojennym jednosilnikowym okrętem marynarki wojennej i piechoty morskiej, opartym na myśliwcu Curtiss P-6 Hawk. Podobnie jak P-6, wczesne wersje F6C były napędzane silnikiem chłodzonym cieczą Curtiss V-12. Samolot był uzbrojony w dwa karabiny maszynowe kalibru 0,30 i mógł przewozić niewielki ładunek bombowy. Ze względu na solidną konstrukcję i konstrukcję samolotu, F6C stał się jednym z pierwszych samolotów marynarki wojennej zdolnych do nurkowania bombardowań pod dużym kątem. Prototyp zaktualizowanej wersji Hawk, oznaczony F6C-4, został dostarczony do Marynarki Wojennej w 1927 roku. Marynarka wojenna zdecydowała, że radialne chłodzone powietrzem silniki są łatwiejsze w utrzymaniu niż chłodzone cieczą silniki rzędowe na morzu, więc F6C-4 był zaprojektowane i zbudowane z Pratt & Whitney R-1340. Marynarka wojenna zamówiła trzydzieści jeden F6C-4 i przydzieliła je do Eskadry Myśliwskiej 2 (VF-2B) na pokładzie USS Lexington. Marynarka wojenna wycofała ich ze służby na linii frontu w 1930 r., Chociaż Korpus Morski nadal ich używał do końca 1932 r. Większość okrętów F6C-4 została przydzielona do eskadry myśliwców morskich 10 (VF-10M) w Naval Air Station San Diego.

NOTICE

First batch of kits sold out. Next 30 kits will be added to shop about 20-25th May.

Shipping due Coronovirus pandemic.
To the USA, Australia and the UK - an economic package, you can already send priority to most European countries. If in doubt, you can ask for shipping. Remember that money can be returned until shipment.
There may be delays in the delivery of the model - there is always contact with us.
Due to the great interest may be problems with the availability of the model, the next 20 pieces will be thrown in mid-May and then the next. There will be plenty of models - we will do them where there is demand, it may be delayed in time, but they will be.

Ostatnią znaczącą dużą latającą łodzią, która pojawiła się przed zawieszeniem broni, był Phoenix P.5 Cork, który po raz pierwszy poleciał 4 sierpnia 1918 roku. Zaprojektowany zgodnie ze specyfikacją N.3, Cork użył kadłuba zaprojektowanego przez Linton Hope zbudowanego przez May, Harden & May. Kadłuby zostały następnie dostarczone do Phoenix Dynamo Manufacturing Company, gdzie przymocowano powierzchnie latające i zamontowano parę silników Eagle VIII.

Jeffery Quad, znany również jako Nash Quad lub Quad, to ciężarówka z napędem na cztery koła, która została opracowana i zbudowana przez Thomasa B. Jeffery Company od 1913 roku w Kenosha, Wisconsin, a po 1916 roku przez Nash Motors, która przejęła Jeffery Company. Produkcja Quad trwała bez zmian do 1928 roku.
W latach 1913–1919 zbudowano około 11 500 quadów Jeffery i Nash.

Baby było używane jako samolot rozpoznawczy i bombowiec, operujący z lotniskowców i krążowników, a także trawlerów morskich. Wiele „Baby” podłączono do przybrzeżnych stacji lotniczych RNAS w Anglii i Szkocji oraz stacji RNAS w Egipcie, Grecji i we Włoszech.
Główną rolą Baby było przechwytywanie nalotów niemieckich Zeppelin jak najdalej od Wielkiej Brytanii, a także śledzenie niemieckich ruchów morskich.
Baby służyły w marynarce wojennej Stanów Zjednoczonych, Francji, Chile, Grecji i Norwegii. W Norwegii zbudowano dodatkowe Baby jako zamienniki, z których niektóre mają służbę do 1930 r. Dwa z 10 samolotów pływających Sopwith Baby, które zostały zakupione przez Royal Norwegian Navy Air Service, zostały przywiezione na Svalbard latem 1928 r., Aby wziąć udział w poszukiwaniu zaginionego Norweskiego badacza polarnego Roalda Amundsena, ale nie zostały wykorzystane do wyszukiwania.

Baby było używane jako samolot rozpoznawczy i bombowiec, operujący z lotniskowców i krążowników, a także trawlerów morskich. Wiele „Baby” podłączono do przybrzeżnych stacji lotniczych RNAS w Anglii i Szkocji oraz stacji RNAS w Egipcie, Grecji i we Włoszech.
Główną rolą Baby było przechwytywanie nalotów niemieckich Zeppelin jak najdalej od Wielkiej Brytanii, a także śledzenie niemieckich ruchów morskich.
Baby służyły w marynarce wojennej Stanów Zjednoczonych, Francji, Chile, Grecji i Norwegii. W Norwegii zbudowano dodatkowe Baby jako zamienniki, z których niektóre mają służbę do 1930 r. Dwa z 10 samolotów pływających Sopwith Baby, które zostały zakupione przez Royal Norwegian Navy Air Service, zostały przywiezione na Svalbard latem 1928 r., Aby wziąć udział w poszukiwaniu zaginionego Norweskiego badacza polarnego Roalda Amundsena, ale nie zostały wykorzystane.

Marynarka wojenna nabyła prototyp jako XF2B-1, który był w stanie osiągnąć prędkość 154 mph (248 km/h) i była pod wystarczającym wrażeniem, aby zamówić 32 F2B-1. Dostawa rozpoczęła się 20 stycznia 1928 r., Niektóre zostały przydzielone do eskadry myśliwców VF-1B, a inne do eskadry bombowców VF-2B, oba operowały z lotniskowca Saratoga. Boeing zbudował jeszcze dwa, jako Model 69B, eksportując jeden do Brazylii, a drugi do Japonii.